Examining the appropriateness of consideration of green space in the detailed plan and executive plan of Tehran's 22nd district

Document Type : Original Article

Author

Assistant Professor, Department of Architecture, Ayatollah Boroujerdi University, Boroujerd, Iran

Abstract

Cities need special attention from the aspect of reviving urban nature, because the presence of nature in the city is one of the requirements of sustainable development and a healthy city, and it is very important to promote the quality of life in urban areas. Urban open and green spaces are not only important because of their recreational importance, but also because of the role they play in maintaining and balancing the urban environment, moderating air pollution, and nurturing the residents mentally and physically. Currently, due to sustainable urban development, it is important to examine green space indicators in the spatial planning of cities and population centers. Since the detailed plans are prepared based on the criteria and regulations of comprehensive plans, the importance of green space in these plans is undeniable. This research, which has an applied purpose and is based on the descriptive-analytical method, and its required information has been collected from the library method and field studies of the 22nd district of Tehran, which has been introduced as a sustainable urban area, based on the fact that while identifying and examining the indicators in Consideration of green spaces in urban planning and urban development plans (detailed plan), to check their compatibility (green spaces) with executive plans in the current situation. Using Hierarchical Analysis, this research seeks to determine the priority of the implementation of areas with the use of green space in detailed plans, in order to determine the extent of the deficit of these spaces in the implementation plans by determining the priorities. The results of the research indicate that the green spaces with higher priorities and final weight in the above method in the detailed plans of District 22 of Tehran, District 2 in the implementation stage due to the obstacles, their implementation has not been completed and causes inconsistency in the amount of space Green has been implemented in the current and proposed state of the detailed plan, and on the contrary, areas with a lower final weight have been implemented, which shows that the priorities have not been studied.

Keywords


  • اذانی، مهری، عبدیان راد، میلاد، ملکی، محمد. (۱۳۸۹). برنامه‌ریزی فضای سبز شهری با تأکید بر مناطق گرم و خشک جنوب ایران. فصلنامه علمی- پژوهشی فضای جغرافیایی اهر، ۱۰ (۳۱)، ۱-۲۶. https://www.sid.ir/paper/91526/fa
  • براتی، ابراهیم. (1401). تحلیلی بر دیدگاه‌ها و نظریات رویکرد شهر اکولوژیک. مطالعات مدیریت توسعه سبز، ۱۰ (۲)، 73-90. doi: 10.22077/jgmd.2023.5957.1013
  • بهرام سلطانی، کامبیز. (1387). محیط‌زیست در برنامه‌ریزی منطقه‌ای و شهری. تهران: انتشارات شهیدی، جلد دوم. https://www.gisoom.com/book/1581582//
  • بهزاد فر، مصطفی. (1388). طرح‌ها و برنامه‌های شهرسازی: مفاهیم، روندها و الزامات طرح‌های جامع و تفصیلی در ایران، با تأکید بر وضعیت تهران. تهران: مؤسسه نشر شهر. https://www.gisoom.com/book/11249248/
  • حقیقت بین مهدی، انصاری مجتبی، ذبیحیان شیرین. (۱۳۹۱). بررسی اصول باغشهر هاوارد و مقایسه آن با باغشهر صفوی. نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری‌های نوین معماری و شهرسازی، ۲ (۱)، ۶۷-۷۸ https://bsnt.modares.ac.ir/article-2-2051-fa.html
  • خان سفید، مهدی. (1390). اصول برنامه‌ریزی فضای سبز شهری. تهران: انتشارات سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور. https://www.adinehbook.com/gp/product/9648466881
  • خمر، غلامعلی، شاه مرادی، لقمان و حیدری تاشه کبود، اکبر. (1392). معیارهای مکانیابی پارک‌های شهری برای ارتقا محیط اجتماعی (مطالعه موردی: پارک یعقوب لیث شهر زابل). پژوهش و برنامه ریزی شهری، ۴ (۱۲)، ۱۱۷-۱۳۴. https://jupm.marvdasht.iau.ir/article_1501.html
  • رحیمی، لیلا، زالی، سمانه. (1402). شناخت و بررسی شاخص‌های کمی و کیفی مؤثر در برنامه‌ریزی فضای سبز شهری (نمونه موردی: منطقه یک شهر خوی). فضای شهری و حیات اجتماعی، 2(5)، 19-32. doi: 22034/jprd.2023.57473.1055
  • زیاری، کرامت اله. (1381). برنامه ریزی شهرهای جدید. تهران: انتشارات سمت، چاپ دوم. https://www.gisoom.com/book/11150549/
  • سجاد زاده، حسن، معتقد، محمد، یارحقی، رضوان، مظفری، سمیه. (1402). سنجش عوامل مؤثر در امنیت محیطی در محله‌های سنتی از دیدگاه کاربران با رویکرد CPTED (مطالعه موردی: محله فیض‌آباد شهر کرمانشاه). مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 18(4) ، 43-55. https://jshsp.rasht.iau.ir/article_695555.html
  • سعید نیا، احمد. (1382). فضای سبز شهری. تهران: انتشارات مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهری وزارت کشور، کتاب سبز شهرداری، جلد نهم. https://www.gisoom.com/book/1273621/
  • شیعه، اسماعیل. (1378). با شهر و منطقه در ایران. تهران: مرکز انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران. https://www.gisoom.com/book/1432288/
  • صابری، عظیم و قنبری، ابوالفضل و حسین‌زاده، مریم. (۱۳۹۰). مکانیابی پارک و فضای سبز شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به‌روش ارزیابی چند معیاری AHP نمونه موردی: شهر شوشتر). همایش ژئوماتیک 90، تهران، https://civilica.com/doc/151291
  • علی‌پور، کیوان و علی‌احمدی، نسرین. (1396). بررسی مفاهیم و نظریه‌های توسعه‌ی شهری از آغاز تاکنون. مدیریت شهری نوین، 5 (17)، 91-106. https://journal.shiraz.ir/article_82642.html
  • کاظمی محمدی، سید مهدی موسی. (1380). توسعه پایدار شهری: مفاهیم و دیدگاه‌ها. تحقیقات جغرافیایی، 16(3)، 94-113. https://sid.ir/paper/29874/fa
  • محمدی، جمال، ضرابی، اصغر و احمدیان، مهدی. (1391). اولویت سنجی مکانی توسعه فضاهای سبز و پارک‌های شهری با استفاده از روش AHP (نمونه موردی: شهر میاندوآب). فصلنامه علمی – پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، ۴ (۲)، ۴۱-۶۲. https://geography.garmsar.iau.ir/article_673175.html
  • محمدی، مهدی و پرهیزگار، علی‌اکبر. (1388). تحلیل توزیع فضایی و مکان‌گزینی پارک‌های شهری با استفاده از GIS (مطالعه موردی: منطقه 2 زاهدان). مدیریت شهری، ۷ (۲۳)، 2۷-17. https://www.sid.ir/paper/92172/fa
  • ملکی، سعید، سعیدی، جعفر. (1394). بررسی و تحلیل نقش طبیعت در ساختار معماری و شهرسازی اسلامی. جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم‌انداز زاگرس، 7 (25)، 23-49. https://zagros.borujerd.iau.ir/article_521341.html

نظم فر، حسین، وفاداری کمارعلیا، داوود. (1403). بررسی تأثیر فضاهای سبز شهری بر سلامت روان شهروندان در دوران پساکرونا. مطالعات علوم محیط‌زیست