Ecotourism and Environmental Sustainability in Rural Areas of Rudbar

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. Student student of Department of Human Geography, Faculty of Geographical Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran

2 PhD, Department of Human Geography, Faculty of Geographical Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran

Abstract

Ecotourism is responsive to the current needs of ecosystems and, instead of harming the environment, helps to preserve and expand opportunities for their future survival. The main motivation for sustainable ecotourism is to travel to nature and visit the natural attractions of a particular region including its physical features and indigenous culture. This study aimed to investigate the effects of ecotourism on the environmental sustainability of rural areas in Rudbar. The research method in this study was descriptive-analytical. Data collection was carried out through documents, library data, questionnaire, survey of stakeholders, and field observations. ArcGIS and SPSS software, ANOVA test, and Alan's PERSCOT model were used to analyze the data. The results indicated that the level of environmental sustainability in the villages under investigation varied, with Shirkouh village having the highest level of sustainability at 0.723 (good level) among others. Halimejan and Shahrbijar villages ranked next with 0.689 and 0.687, respectively. Kalashtr village had the worst level of sustainability at 0.182 and was considered to have an unstable state. Also, the results of the ANOVA test in the environmental indicators showed that Shirkouh, Halimehjan, and Shahrbijar villages ranked first to third based on the obtained data and expert opinions and had desirable levels of sustainability. Kalashtar village also ranked the lowest. Finally, it can be concluded that ecotourism has the potential to establish the foundation for green tourism development in rural areas under investigation of this study.

Keywords


  • آبی، فاطمه. قنبری، سیروس. طولابی نژاد، مهرشاد. (1400). بررسی اثرات توسعه اکوتوریسم بر پایداری سکونت‌گاه­های روستایی (موردمطالعه: شهرستان سرباز). فصلنامه علمی - پژوهشی برنامه‌ریزی منطقه‌ای،11(44)، 269-290.
  • اکبریان، محمد.(1400).ارزیابی اثرات زیست‌محیطی توسعه ژئوتوریسم در جزیره هرمز،فصلنامه پژوهش‌های ژئومورفولوژی کمی، 10(1)، 39-20.
  • امینیان و همکاران(1391)بررسی فرصت­ها و چالش­های توسعه پایدار اکوتوریسم ایران، دومین همایش ملی راهکارهای توسعه اقتصادی با محوریت برنامه­ریزی منطقه­ای، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی سنندج.
  • امینی کاشانی، امین. علی­الحسابی، مهران. (1400). برنامه‌ریزی توسعه گردشگری روستایی مبتنی بر اکوتوریسم پایدار مورد پژوهی ناحیه کجور در استان مازندران. مجلهگردشگری و توسعه. 10(4). 111-89.
  • ابراهیم‌زاده،عیسی،کاشفی دوست،دیمن،(1397)،" ارزیابی پایداری منطقه‌ای با رویکرد اقتصاد سبز مورد شناسی؛ شهرستان‌های استان آذربایجان غربی"، جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، شماره 27.
  • حقی، محمدرضا و حیدرزاده، احسان. (1401). عوامل پیشران در تحقق گردشگری پایدار شهری با رویکرد اکوتوریسم (نمونه موردی: شهر خوانسار). گردشگری و توسعه.11(2). 36-19.
  • رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا و مهدوی، داوود(1385). راهکارهای توسعه گردشگری روستایی با استفاده از مدل SWOT: دهستان لواسان کوچک. فصلنامه مدرس علوم انسانی، دوره 10، شماره45. 30-1.
  • عالی نگین، صادقی لقمان (1400). ارزیابی میزان تأثیرگذاری عوامل مؤثر بر توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی (مطالعه موردی: مسیر گردشگری اورامانات). مسکن و محیط روستا; ۴۰ (۱۷۴) :۲۸-۱۵
  • کبری ‌زردخانه، ‌سعید ‌و ‌بمانیان، ‌محمدرضا‌.(‌1387). اکوتوریسم ‌روستایی ‌و ‌نقش ‌آن ‌در توسعه‌ پایدار ‌روستای‌ کندوان. فصلنامه‌ روستا‌ و ‌توسعه، 11(1).150-131.
  • شهریاری، زهره. شریعت پناهی، مجید ولی. فرجی راد، عبدالرضا. (1396). تحلیل نقش اکوتوریسم در پایداری منابع زیست‌محیطی و اجتماعی مناطق روستایی در راستای توسعه پایدار (مطالعه موردی شهرستان خوانسار). فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 10(1)، 161-145.
  • Bell, S., & Morse, S. (2013). Measuring sustainability: Learning from doing, Routledge.
  • Butarbutar, R., & Soemarno, S. (2013). Environmental effects of ecotourism in Indonesia. Journal of Indonesian Tourism and Development Studies, 1(3), 97-107.
  • Caalders,‌ J.‌ )2002(.‌ Rural tourism development: a network perspective.‌ Wageningen‌ University‌ and‌ Research.
    Dorobantu,‌M.‌R.,‌&‌Nistoreanu,‌P.‌)2012(.‌Rural‌ Tourism‌and‌Ecotourism‌–‌the‌Main‌Priorities‌in‌ Sustainable‌Development‌Orientations‌of‌Rural‌ Local‌ Communities‌ in‌ Romania.‌ Economy Transdisciplinarity Cognition.‌ Economy‌ Transdisciplinarity‌ Cognition,‌ XV,‌ 259-266.
  • Howitt, J., & Mason, C. W. (2018). Ecotourism and sustainable rural development in Pérez Zeledón, Costa Rica. The Journal of Rural and Community Development, 13(1), 67–84.
  • Nestoroska, Ivanka (2012). Identifying tourism potentials in Republic of Macedonia through regional approach. Procedia - Social and Behavioral Sciences 44: pp 95 – 103.
  • Roxas, F. M. Y., Rivera, J. P. R., & Gutierrez, E. L. (2020). Framework for creating sustainable tourism using systems thinking. Current Issues in Tourism, 23(3), 280-296.
  • Saghaei, M. & Alizadeh, S. (2013). Feasibility of rural tourism product in the city pave. Quarterly geographical space program, 19(11): 1-70. (In Persian).
  • Teeroovengadum, V.(2019), "Environmental identity and ecotourism behaviours: examination of the direct and indirect effects", Tourism Review, Vol. 74 No. 2, pp. 280-292. https://doi.org/10.1108/TR-11-2017-0190.