تحلیل وضعیت شاخص‌های گردشگری سبز در منطقه کوهرنگ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دکتری جامعه شناسی گرایش توسعه اجتماعی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

گردشگری سبز می­تواند فرصت­های جدیدی خلق نماید و نقش مهمی در زنده نگاه داشتن سنت­های فرهنگی و محلی ایفا نماید. منطقه کوهرنگ از مهمترین مناطق اکوتوریسمی است که سالانه گردشگران زیادی را به  دلیل مناطق بکر طبیعی جذب می نماید. بنابراین گام اول در راستای توسعه گردشگری این منطقه، بررسی وضعیت شاخص­های گردشگری سبز  و سپس ارائه راهکارهای مناسب است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر داده­های پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق را جمعیت ساکن در مناطق روستایی شهرستان کوهرنگ بالغ بر  35183 نفر تشکیل داده است که براساس جدول مورگان 379 نفر تعیین شد. روایی پرسش نامه با استفاده از نخبگان و پایایی نیز با ضریب کرونباخ برابر با 78/0 تایید شد. نتیجه آزمون جهت سنجش میزان برخورداری منطقه کوهرنگ از شاخص­های گردشگری سبز در سطح کمتر از 05/0 معنادار بوده است. از میان 21 شاخص بررسی شده، شاخص امنیت با میانگین 03/4 از وضعیت خوب و شاخص­های زنده نگاه داشتن سنت های فرهنگی و محلی(59/3)، بهبود فناوری و اینترنت(47/3) و مدیریت پسماند و زباله(43/3) دارای وضعیت متوسط در منطقه کوهرنگ بوده است. همچنین 6 راهبرد شامل مدیریت و تدوین قوانین، فرهنگ سازی و خدمات آموزشی، مشاوره ای و اعتباری، ایجاد اقامتگاه و دهکده های گردشگری، مشارکت محلی در حفاظت از محیط زیست، توسعه و توزیع خدمات گردشگری و حفظ محیط زیست مبتنی بر ظرفیت های موجود برای توسعه گردشگری سبز در منطقه پیشنهاد شده است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  • امانپور، سعید؛ زارعی، جواد و زادولی خواجه، شاهرخ.(1394). تحلیلی بر اثرات شاخص های پایدار گردشگری شهری در شهر همدان. مجله شهر پایدار، دوره2، شماره3،ص95-112.
  • بذرافشان، مرتضی؛ سامانی قطب آبادی، سحر و فصولی، سیده مهتاب.(1396). گردشگری سبز: بررسی ضرورت توجه به اقدامات سبز در صنعت گردشگری و مهمان نوازی،کنفرانس بین المللی عمران،معماری و شهرسازی ایران معاصر،تهران.
  • پازکی، معصومه و یوردخانی،مختار.(1393). واکاوی و بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری سبزِ روستایِ توچال (بر اساس روش تئوری بنیادین). مجله علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی،دوره 7، شماره1،ص237-248.
  • حسن زاده، فریبا.(1394). گردشگری سبز، محیط زیست و توسعه پایدار، مجله فضای گردشگری.شماره14، ص39-47.
  • حسین وند، مسعود.(1393). ،گردشگری و فضای سبز در شهرستان کوهرنگ،اولین همایش ملی محیط زیست،اصفهان.
  • رحیمی، روح اله؛ حیدرنتاج، وحید؛ نجاری الموتی، یاسمن و انوری فر، شیرین.(1401). بررسی گردشگری سبز و توسعه فرهنگی جوامع محلی با احیای میراث معماری صنعتی مازندران. مجله نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی، دوره 12، شماره1،ص84-104.
  • سلیمی سبحان، محمدرضا؛ یاپنگ غراوی، محمد؛ محمدبیگی سلخوری، مریم و بالی چلندر، مصطفی.(1400). تاثیر اعتماد اجتماعی و امنیت فضاهای شهری در توسعه گردشگری شهری (مطالعه موردی:شهر گرگان). مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی، دوره1،شماره5،ص 23-38.
  • شربتی اکبر؛ نظری، عبدالحمید؛ طالشی، مصطفی و موسی کاظمی، سیدمهدی.(1400). گونه شناسی، ارزیابی اثرات و پیامدهای گردشگری خانه های دوم (مورد مطالعه: سکونتگاههای روستایی غرب استان گلستان). مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی، دوره 2،شماره7، ص1-23.
  • ناصح، نگین و تقوی، لعبت.(1398). بررسی شاخص های گردشگری پایدار در دستیابی به ارزش‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی: ارائه راهکار برای اثرات مخرب.. مجله انسان و محیط زیست،دوره17، شماره3،ص25-39.
  • Adamchуk, O. (2020). Innovative sources of increasing the competitiveness of rural green tourism enterprises. University Economic Bulletin, Vol.43, No.2,pp. 38-45.‏
  • Antonov, O. (2020). Environmental motives and institutions for the development of small enterprises of rural green tourism. University Economic BulletinVol.44, No.2, pp.7-12.‏
  • Boiko, V. O. (2020). Green tourism as a perspective direction for rural entrepreneurship development. Scientific approaches to modernizing the economic system: vector of development: collective monograph. Lviv-Toruń: Liha-Pres,Vol12, No.2,pp 1-18.‏
  • Boley, B. B., & Green, G. T. (2016). Ecotourism and natural resource conservation: the ‘potential’for a sustainable symbiotic relationship. Journal of Ecotourism, Vol.15, No.1,pp. 36-50.
  • Butko, M. (2020). State support for the development of rural green tourism at the regional level. University Economic Bulletin, Vol. 47, No.3, pp.13-17.
  • Gutkevych, S., & Haba, M. (2020). Rural green tourism: Current trends and development prospects. Information & Media, Vol.89, No.2,pp.116-133.‏
  • Jones, A. (1987). Green tourism. Tourism management, Vol.8, No.4, pp. 354-356.‏
  • Korkuna, O., Korkuna, I., & Kulyk, O. (2020). Green tourism as a factor of development of United Territorial Communities in Ukraine. Economic and Regional Studies/Studia Ekonomiczne i Regionalne, vol13, No.1,pp. 126-136.‏
  • Le Tan, T., Tuong, N. C., Nguyet, P. H., Man, L. M., Nhi, H. T. L., & Van, N. T. (2021). Factors Affecting the Implementation of Green Tourism in Da Nang City. International Journal of Community Service & Engagement,Vol.2, No.4, pp. 157-177.
  • Lee, S., Honda, H. C., Ren, G., & Lo, Y. (2016). The implementation of green tourism and hospitality. Journal of Tourism and Hospitality,Vol. 5, No.4, pp. 233-249.
  • Najdić, M., Munitić, S., & Vučković, J. (2019). Analysis of the activities of white pollution prevention for green tourism. Serbian Journal of Engineering Management, Vol.4, No.2, pp. 1-9..
  • Penkovsky, V., & Kucherenko, M. (2020). Factors of the organization and peculiarities of small enterprises activities in rural green tourism. University Economic Bulletin, Vol.44, No.1,pp. 24-30.‏
  • Plotnikova, M. (2018). Green tourism development in smart communities. Baltic Journal of Economic Studies, Vol.4, No.3, pp. 203-210.
  • Raha, S., & Gayen, S. K. (2022). Application of Analytic Hierarchy Process and weighted sum techniques for green tourism potential mapping in the Gangetic West Bengal, India. GeoJournal, Vol8, No.2, pp, 1-44.
  • Sarja, N. L. A. K. Y., Widana, I. P. K. A., Suprapto, P. A., & Pamularsih, T. R. (2021). Developing Green Tourism-Based Model of Information Technology Utilization in Tourism Villages. International Journal of Applied Sciences in Tourism and Events, Vol.5, No.2, pp. 153-165.
  • Suwena, I. K., SUWENA, I. K., Arismayanti, N. K., Par, S. S. T., Par, M., & Arismayanti, N. K. (2017). Green Tourism Development as a Community Empowerment Efforts in Pemuteran Village, Buleleng, Bali. Udayana Journal of Social, Sciences, and HumanitiesVol.1,No.1, pp. 108-120.‏
  • Tien, N. H., Hiep, P. M., Dai, N. Q., Duc, N. M., & Hong, T. T. K. (2020). Green entrepreneurship understanding in Vietnam. International Journal of Entrepreneurship, Vol. 24, No.2,pp. 1-14.
  • Tran, A. H., & Xuan, H. N. (2021). Green tourism-sustainable tourism development in Phu Quoc Island district. International Journal of Multidisciplinary Research and Development, Vol.8, No.1, pp. 21-24.‏
  • Wei, M., Wei, H., & Huang, H. (2022). Evaluation system of green tourism industry. Tourism Analysis,Vol. 27, No.1, pp. 47-62.
  • ‏Yekimov, S., Sobirov, B., Turdibekov, K., Aimova, M., & Goncharenko, M. (2022). Using the Digital Ecosystem in Tourism Clusters in Green Tourism. In International conference Ecosystems without borders (pp. 105-111). Springer, Cham.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار